فوتبال ورزش اتفاقات است و البته غیر قابل پیش‌بینی بودن این اتفاقات، عامل اصلی جذابیت این رشته ورزشی محسوب می‌شود. در این میان نوع اتفاقات اما در سرنوشت یک تیم تأثیرگذار بوده و اگر این اتفاقات نظیر مصدومیت و محرومیت به طور سریالی دامنگیر تیمی شود، قطعاً در روند حرکتی آن تیم ایجاد اخلال کرده و تأثیری سوء بر پیکره آنان خواهد گذاشت.

پرسپولیس در مقطع کنونی اما اسیر اتفاقات بد فوتبال شده و روی نامهربان فوتبال به شکلی علنی خود را به رخ شاگردان دایی کشیده است. بعد از محرومیت‌هایی که نصیب تعدادی از بازیکنان پرسپولیس در دیدار با استیل‌آذین شد، سریال مصدومیت‌های متوالی، اکنون دست کادر فنی پرسپولیس را در پوست گردو گذاشته است.

از مصدومیت غلامرضا رضایی و متعاقب آن جلال اکبری و محمد نوری و اکنون سپهر حیدری که به طور قطعی تا پایان فصل نمی‌تواند پرسپولیس را همراهی کند، وضعیت اردوگاه پرسپولیس را به لحاظ برخورداری از بازیکنان باتجربه به شکلی درآورده است که ذهن دایی و دستیارانش را مشغول این معضل کرده است. دایی اکنون با شرایط بسیار سختی مواجه شده است و به‌ناچار باید از نیروهای جایگزین خود استفاده کند آن هم در وضعیتی که مشکل‌ترین دیدارهای فصل خود را در پیش داشته و با حریفانی بن دندان مسلح روبرو خواهد شد. در چنین وضعیتی مسلماً تنها عامل و صدالبته تأثیرگذارترین عاملی که می‌تواند برای پرسپولیس چاره‌ساز شود، بحث تقویت متوالی انگیزشی در اردوگاه تیم است و حالا دایی باید بیشتر روی جنبه‌های روحی، روانی تیمش کار کند. حالا زمانی است که حبیب کاشانی هم باید وارد معرکه شده تا با استفاده از شگردهای خاص خود در تقویت قوای روانی بازیکنان پرسپولیس، آنان را از این حیث تحریک کند. بدون تعارف پرسپولیس اکنون در سخت‌ترین موقعیت خود در فصل جاری قرار داشته و حالا باید اراده خود را به رخ نامهربان فوتبال بکشد. اعتقاد ما بر این است که در تقابل میان روی نامهربان فوتبال و اراده پرسپولیس، مورد دوم، در صورت معنا شدن کامل، نیروی غالب خواهد بود!